گزارش بازی برگشت بارسلونا و میلان

Welcome To Paris

چهارشنبه 6 اردیبهشت 85، ساعت 22:15 به وقت ایران، ورزشگاه نیوکمپ شهر بارسلون، بازی برگشت مرحله نیمه نهایی مسابقات لیگ قهرمانان اروپا، بارسلونا 0 – 0 میلان

بارسا با نهایت شایستگی، پس از 12 سال به فینال راه یافت! مردان رایکارد مزد زحمات و تلاش بسیار خود را خیلی خوب گرفتند و کاری را که هشت روز پیش در سن سیرو آغاز کرده بودند، با 90 دقیقه بازی در نیوکمپ تکمیل کردند. پاریس در انتظار ماست!
در یک شب فراموش نشدنی در نیوکمپ، در حالی که استادیوم تا آخرین نفر ظرفیت خود پر بود و هوارادان آنرا با پرچمهای کاتالونیا و نوارهای آبی و اناری تزئین کرده بودند، بارسا موفق شد برای اولین بار پس از سال 1994 به فینال برسد. اتفاقی که همه سالهاست در انتظارش هستند.

این بازی نمایشی متفاوت از بارسا بود. در این بازی ما بارسایی سراسر هجومی ندیدیم. آنها بیشتر زمان بازی را در نیمه زمین خود بودند و به میلان اجازه عرض اندام می دادند؛ حتی بیشتر از سن سیرو! اما برتری 1-0 بازی رفت این امکان را به آنها می داد که بدون سراسیمگی، بازی گروهی خود را به رخ همه بکشند. بارسا علی رغم هجومی بازی نکردن، چندین بار موفق شد به دروازه حریف برسد و کمی بی دقتی بازیکنان باعث شد که از گل بی نصیب بمانند.
میلان نیز به نوبه خود فرصتهایی را داشت اما در مقایسه با فرصتهای بارسا، توپهای میلان بسیار کم خطر تر بودند. اینطور به نظر می رسید که میلان هر چه بیشتر تلاش می کند، کمتر موفق می شود به دروازه بارسا برسد. در خط دفاع پویول و مارکز عملکردی فوق العاده داشتند.

 5 دقیقه آغازین بازی شاهد دو موقعیت گل خوب بود. توپ اول در دقیقه 1 از آن میلان بود و ضربه ای که کاکا به سمت دروازه زد، از کنار تیر افقی به بیرون رفت، گرچه اگر در چهارچوب بود ویکتور والدس با شیرجه ای که زد، موفق به مهار آن می شد.
موقعیت دوم، که به مراتب خطرناکتر بود، نصیب اتوئو شد. سرعت ژولی و اتوئو باعث شد که دفاع میلان جا بماند و این مهاجم کامرونی در موقعیتی تقریبا تک به تک با دیدا قرار بگیرد اما او ضربه را دقیقا همانجایی زد که دیدا بود تا اولین فرصت بارسا از بین برود.

در دقیقه 7 بازی، فیلیپو اینزاگی، که بازی قبل را به دلیل بیماری از دست داد، برای نهمین بار در مسابقات این فصل لیگ قهرمانان در آفساید قرار گرفت! شاید اگر بازی قبل را حاضر بود، این آمار به بالای 15 می رسید!!
در دقیقه 17، پس از یک سری حملات متوالی از بارسا، یکی از بهترین فرصتهای این بازی به هدر رفت. توپ در محوطه جریمه به اتوئو رسید و مهاجم اول بارسا با وجودی که ژولی را نیز نزدیک خود داشت، تصمیم گرفت توپ را خود به سمت دروازه بزند. دیدا از دروازه بیرون آمد تا نگذارد اتوئو به توپ ضربه بزند اما او به هر ترتیب ضربه خود را زد. توپ از دیدا رد شد اما در آستانه ورود به دروازه، کاستاکورتا، کاپیتان میلان در این بازی، آنرا به کرنر فرستاد تا آه از نهاد نیوکمپ برخیزد.

 از اینجای بازی تا پایان نیمه اول، یک بازی برابر را شاهد بودیم. هر دو تیم موقعیتهایی داشتند و بیشتر زمان بازی توپ در میانه زمین در حرکت بود. مدافعان سعی می کردند به توپ اجازه وارد شدن به محوطه جریمه را ندهند چون هر دو تیم از زهر مهاجمان حریف مطلع بودند.
در دقیقه 21 اینیستا یک حرکت بسیار زیبا را در میانه زمین به نمایش در آورد و با گذشتن از سد گاتوسو و استام، نشان داد چرا رایکارد او را در این بازی جزو ترکیب ثابت قرار داده است. پس از آن توپ را به رونالدینیو سپرد و این برزیلی خلاق از فاصله دور ضربه نفس گیری را به سمت دروازه زد که با اختلافی کم به بیرون رفت.

    

در دقیقه 23 میلان جواب این حرکت را با ضربه شوچنکو داد. این اوکراینی سعی کرد از زاویه نسبتا بسته به بارسا گل بزند که ضربه اش به تور نشست؛ اما تور پشت دروازه!
در 10 دقیقه پایانی بازی باز هم موقعیتها از دست رفتند. در این دقائق موقعیتهای بارسا جدی تر از میلان بودند و کمی دقت و قدرت می توانست حداقل یک گل برای بارسا در بر داشته باشد. بلتی، ژولی و دکو هر کدام یک فرصت را برای بارسا از دست دادند. ضربه بلتی را دیدا مهار کرد، ضربه ژولی کم توان بود و ضربه دکو در چهارچوب نبود. ضربه کاشته رونالدینیو در آخرین دقیقه نیمه اول نیز، توسط دیدا مهار شد.
میلان چندین سانتر و کاشته داشت اما همه ضربات آنها بی ثمر بودند. توپهای ارسالی به قدری کم دقت بودند که مهاجمان با تلاش زیاد موفق می شدند ضربه ای به آن بزنند؛ ضرباتی که غیر از به خارج رفتن توپ، اثر دیگری نداشتند.
والدس، که تا اینجای بازی به طور جدی مورد امتحان قرار نگرفته بود، در پنجمین دقیقه نیمه دوم ضربه سر شوچنکو را به خوبی مهار کرد. اولین موقعیت بازی در این نیمه، اینگونه از میلان گرفته شد.
دو دقیقه بعد، بارسا بخاطر خطای پیرلو بر روی دکو، صاحب یک ضربه کاشته شد. رونالدینیو ضربه خوبی را زد اما جایگیری دیدا بی نقص بود.

دقیقه 54 بدون شک شاهد بهترین فرصت بازی بود! پاس زیبا و دقیق رونالدینیو در سمت راست به ژولی رسید و او هم پاسی فوق العاده درون محوطه جریمه فرستاد. تنها یک نوک پا از بلتی کافی بود تا بارسا 1-0 جلو بیفتد اما او موفق نشد این ضربه را بزند. مطمئنا بیش از همه، خود او از این بابت افسوس خورد.
در دقیقه 63، ژولی می توانست مثل گل بازی رفت را به ثمر برساند؛ اما این بار از سمت راست. مثل همیشه پاس بی نقص رونالدینیو، یک موقعیت گل ایجاد کرد اما این بار ژولی زیاد پیشروی کرده بود و توپش به تور پشت دروازه برخورد کرد.
اینزاگی نیز یکی دو موقعیت را از دست داد تا نشان دهد او هم مثل جیلاردینیو کاری در مقابل بارسا از پیش نخواهد برد.
تعویضها، مثل بازی رفت، به فواصل کم از یکدیگر انجام شدند. کافو برای افزودن نیروی هجومی میلان، به جای کاستاکورتا به بازی آمد و گاتوسو نیز جای خود را به روی کاستا داد. رایکارد هم لارسن را، که بازی رفت را به دلیل مصدومیت از دست داده بود، به جای ژولی به زمین آورد. این فرانسوی موقع خروج از زمین با تشویق بی امان حاضرین در نیوکمپ همراه شد؛ به هر حال گل او بود که بارسا را به فینال رساند.

در دقیقه 70 شوچنکو یک گل وارد دروازه بارسا کرد اما قبل از ضربه او، سوت داور به نشانه خطا به صدا در آمده بود. او این گل را با خطا بر روی کاپیتان بارسا به ثمر رسانده بود.

در 20 دقیقه پایانی بازی، بارسا بیشتر عقب کشیده بود و میلان بیشتر حمله می کرد. نیوکمپ ساکت بود و با دلهره بازی را نظاره می کرد. اما بازیکنان بارسا هیچ گاه حمله کردن را فراموش نمی کنند!
در دقیقه 75، سانتر فوق العاده اتوئو در حالی به لارسن رسید که هیچ مدافعی نمی توانست جلوی او را بگیرد. این سوئدی با ضربه سری محکم توپ را به سمت دروازه فرستاد اما توپ او دقیقا جایی رفت که دیدا بود. نهایت بدشانسی!
با حملات میلان، فضای بیشتری نصیب بارسا می شد و مهاجمان و هافبکهای زیرک این تیم نمی گذاشتند این فضاها به هدر برود. درست مثل کاری که دکو کرد! یک دقیقه پس از ضربه لارسن، رونالدینیو پاس زیبایی برای دکو فرستاد و او ضربه ای کم توان را برای دیدا فرستاد. اما همین دو ضربه کافی بود تا هواداران حاضر در نیوکمپ سرود خواندن را از سر بگیرند!
میلان به عنوان آخرین تعویض، جیلاردینیو را به جای اینزاگی وارد زمین کرد و در بارسا نیز فن بمول جای اتوئو را گرفت. اتوئو نیز موقع خروج مورد تشویق شدید هواداران قرارگرفت.

15 دقیقه پایانی بازی برای هواداران بارسا بسیار پرالتهاب گذشت. گرچه فرصتهای جدی ای وجود نداشت اما همه یک گل حاشیه امنیت زیادی نیست و همه بی صبرانه منتظر شنیدن سوت پایان بازی بودند.
بالاخره پس از 3 دقیقه وقت تلف شده، آقای مرک آنها را به خواسته شان رساند. بارسا بدون اینکه هیچ محرومی داشته باشد، به فینال راه یافت.

بازی فینال بین بارسلونا که بی شک متخصص بازی هجومی و استاد حمله کردن است با آرسنال می تواند در نوع خود جالب باشد.
باید منتظر ماند و دید که آیا خط حمله آتشین بارسا و تفکرات زیبای فرانک ریکارد و فوتبال ناب بارسایی می تواند از پس فوتبال بسته و دفاعی و نازیبای مردان ونگر براید یا خیر.                                                                                                          

                                                            منبع : fcbarcelona.ir

   به امید قهرمانی بارسلونا                                 

بازیکنان بارسلونا : والدس، پویول، بلتی، مارکز، جیو، ادمیلسون، دکو، اینیستا، اتوئو (ون بومل دقیقه 88)، ژولی (لارسن دقیقه 68) و رونالدینیو.

بازیکنان میلان : دیدا، استام، کاستاکورتا ( کافو دقیقه 64 )، کالادزه، سرجینهو، گاتوسو ( روی کاستا دقیقه 68 )، پیرلو، سیدورف، کاکا، اینزاگی ( جیلاردینهو دقیقه 79 ) و شوچنکو.

داور: مارکوس مرک از آلمان

تماشاگر : 95661 نفر

دمای هوا : 27 درجه

رطوبت : 29 % 

آمار بازی :

Barcelona		Milan
0	Goals scored	0
1	Yellow card	1
0	Red card	0
8	Shots on goal	1
4	Shots wide	8
21	Fouls committed	25
3	Corners	2
0	Offsides	3
27' 0''	Ball. Poss. (time)	28' 54''
49%	Ball. Poss. (%)	51%

 

اما نتیجه بازی دیگر نیمه نهایی