گزارش بازی چلسی و بارسلونا

    بارسا انتقام گرفت !

چلسی (انگلستان) 1-2 بارسلونا (اسپانیا)

بازی راس ساعت 11:15 دقیقه به وقت ایران در زمین استمفورد بریج آغاز شد. در حالی که وضعیت رقت بار زمین مسابقه نشان گر جلوه جدیدی از تفکرات مربی ای داشت که بی شک بهتر از هرکس می دانست تیمش از نظر تاکتیکی در برابر بارسا حرفی برای گفتن نخواهد داشت! اگرچه انتظار می رود که یوفا در مورد این حرکت برخورد مناسب و قاطع را با چلسی و مورینیو بکند که سال گذشته هم با جار و جنجال خود سبب خداحافظی فیریسک از دنیای داوری شده بود و سابقه رفتار های زشت و ضد فوتبال به کثرت در پرونده او به چشم می خورد.

تفاوت های طرز تفکر دو مربی به عینه در این دیدار قابل مشاهده است. ریکارد یک مربی با کلاس است که تفرکات تهاجمی و فوتبال زیبای خود را از دوران باشکوه بازیگریش به همراه دارد. اما از سوی دیگر خوزه مورینیو بیش از آنکه یک مربی باشد، به یک تاجر شباهت دارد و حاضر است برای دست یافتن به موفقیت به هر کاری دست بزند.
شاید مورینیو اولین و آخرین مربی تاریخ فوتبال باشد که در یک بازی در این سطح، در زمین خود آب می اندازد تا تیم حریف نتواند تاکتیک روی زمین خود را اجرا نماید!
همین مورینیویی که صعود خود را مدیون نیمکت های نیوکمپ است!

بازی در شرایطی آغاز شد که مردان بارسا که لباس های دوم خود را بر تن کرده بودند و در نیمه اول از چپ به راست توپ می زدند، آغازگر مسابقه بودند. بارسا در این دیدار تمامی بازیکنان خود را همراه داشت و به استثنای ژاوی که مدت طولانی است به علت مصدومیت از همراهی بارسا بازمانده است، فرانک ریکارد، در سایر پست ها تمامی بازیکنان خود را در اختیار داشت.

در آغاز بازی بازیکنان بارسلونا که شاید در تمام دوران بازی خود در چنین زمین اسفباری به میدان نرفته بودند، سعی می کردند بازی خود را با شرایط نابه هنجار زمین مسابقه آشنا کنند.
در دقیقه سوم این دیدار مسی شوت آرامی را از پشت محوطه جریمه روانه دروازه چلسی کرد که به راحتی در اختیار چک قرار گرفت.
در دقیقه 15 حمله بارسا از عمق با پاس اتوو برای دکو همراه شد که کمک داور آفساید دکو را اعلام کرد.
در دقیقه 19 بارسا می توانست اولین گل بازی را به ثمر برساند. حرکت زیبای مسی از سمت راست و پاس در عرض او برای اتوو به رونالدینیو رسید، ولی به دلیل تعلل بیش از حد رونی این موقعیت از دست رفت و ضربه مجدد اتوو نیز توسط مدافعین چلسی دفع شد.
در این دقایق بارسا سعی می کرد با توجه به لغزندگی زمین، بازی را آرام دنبال کند و اسیر تک شیوه چلسی یعنی زیر توپ زدن های به قصد پشت دفاع حریف نشود.
در دقیقه 21، کارلس پویول به دلیل تکل خشن روی پای کرسپو اولین کارت زرد دیدار را دریافت کرد.
در دقیقه 24 شوت رونالدینیو توسط مدافعین حریف دفع شد.
در دقیقه 30، بارسا بار دیگر می توانست به گل برسد. حرکت مجدد مسی از راست و همکاری اتوو باعث شد رونالدینیو فرصت پیدا کند تا ضربه ای زمینی را به سمت دروازه چلسی روانه سازد، اما این ضربه به مقدار کافی به گوشه دروازه زده نشده بود و پیتر چک موفق شد آن را برگرداند.

در این دقایق بارسا مستحق گل زدن بود. با وجود وضعیت بد زمین، بارسا با بازی خوب مسی و دکو بازی تاکتیکی و با برنامه خود را به آرامی اجرا می کرد و چلسی نیز به همان شیوه منسوخ خود درست مانند تیم های آماتور، از هرجا که توپ را می گرفت سعی می کرد تا آن را به پشت دفاع بارسلونا ارسال کند، ولی این شیوه بچگانه مورینیو توسط ریکارد به راحتی شناخته شده و مدافعین بارسا به وضوح روی این حرکات تمرین کرده بودند و حتی برای یک بار هم مرتکب اشتباه نشدند.
تا دقیقه 33 بازی، بارسا که بیشتر به نظر می رسید در زمین خودی بازی می کند، دو سوم مالکیت توپ و میدان را در اختیار داشت. و این نکته به خوبی بیانگر این نکته است که ده نفره شدن چلسی عامل باخت این تیم نبود و تیم مورینیو هرگز یارای مقابله با فوتبال ناب و تاکتیکی مردان ریکارد را نداشت.
در دقیقه 34، موتا از روی ضربه کاشته ارسالی دکو ضربه سری را روانه دروازه چک نمود که مهار این توپ برای دروازبان بلند قامت چلسی کار سختی نبود.
در دقیقه 36، مسی مجددا حرکت زیبای دیگری را از سمت راست زمین آغاز نمود. این بار مسی با روبن درگیر بود. ولی نبرد بهترین بازیکن چلسی با جوان ترین بازیکن بارسا مطابق انتظار به سود ستاره آرژانتینی بارسا پیش رفت و مسی با هوش و تکنیک بسیار بالای خود توانست توپ را از چنگ روبن که سعی می کرد آن را به بیرون زمین مشایعت کند، در آورد و بلافاصله با یک ضربه نرم توپ را از برابر تکل روبن عبور دهد. اما دل هورنو که به نظر می رسید از تحقیر هم تیمی اش در برابر مسی بسیار عصبانی شده است، بدون آنکه به توپ کاری داشته باشد، به سمت مسی آمد و به شدت با او برخورد کرد.
پس از این برخورد و مصدومیت جزئی مسی، بازی در حدود یک دقیقه متوقف بود و پس از آن داور مسابقه این بازیکن را با کارت قرمز جریمه کرد، تا چلسی مجبور باشد کاری را که یازده نفره قادر به انجام دادن آن نبود، با ده نفر انجام دهد.

در دقیقه 40 این دیدار، جرمی به جای جو کول وارد زمین شد.
در دقایق پایانی نیمه اول، بارسا همچنان به حملات خود می افزود. در دقیقه چهارم وقت های تلف شده، رافائل مارکز از روی توپ ارسالی از کرنر ضربه ای را روانه دروازه چلسی کرد که در بین راه به دستان کاملا باز جرمی برخورد کرد، اما داور مسابقه در عین شگفتی این پنالتی محرض را نادیده گرفت. مسلما واهمه داور از حملات مورینیو در رسانه ها و به زندگی شخصی او - کاری که مورینیو نشان داد از آن ابایی ندارد و به همین شیوه اندرس فیریسک را وادار به بازنشتگی پیش از موعد کرد - در نادیده گرفتن این پنالتی آشکار نقش عمده را داشته است.
بازی در نیمه اول با برتری کامل بارسا و مالکیت 65 درصدی توپ و میدان توسط بارسا به پایان رسید. در شرایطی که کلیه امار بازی، برتری بی چون و چرای بارسا در این نیمه را نشان می داد.
در آغاز نیمه دوم دروگبا به جای کرسپو به زمین آمد. ناکارامدی دروگبا در طول 45 دقیقه نیمه دوم مجددا حاکی از این بود که تعویض مهاجم چلسی توسط مورینیو بیش از آنکه به پشتوانه تفرکات تاکتیکی باشد، به صورت یک عادت درآمده است.
در دقیقه 47 یک ضربه ایستگاهی برای چلسی بدست آمد که لمپارد توپ را به دیوار دفاعی زرد پوشان بارسا کوبید.
یک دقیقه بعد روبن موفق شد از برابر اوله گوئر فرار نموده و ضربه ای را روانه دروازه بارسا کند، ولی این ضربه با اختلاف زیاد از کنار دروازه والدس به بیرون رفت.
در دقیقه 51 مدافع چلسی فریرا شوت از راه دوری را روانه دروازه بارسا کرد که والدس به راحتی ضربه را مهار نمود.
در دقیقه 52 یک موقعیت گل برای بارسا بدست آمد. ضربه مسی این بار در دستان پیتر چک آرام گرفت.
در دقیقه 55 اتوو روی پاس زیبای دکو موقعیت خوبی داشت، ولی ضربه او با دخالت فریرا به کرنر رفت.
در دقیقه 56 موتا یک شوت فوق العاده را روانه دروازه چلسی کرد که با کمترین اختلاف ممکن از بالای دروازه و مماس به تور دروازه به بیرون رفت. شاید اگر این ضربه چند سانتی متر پایین تر بود، اولین گل بازی برای بارسا بدست می رسید.
اما درست در دقایقی که بارسا بازی خود را به حریف دیکته می کرد، چلسی طبق معمول اکثر بازیهای خود از موهبت یار دیرینه یعنی خوش شانسی محروم نماند و بر خلاف جریان بازی به گل رسید. در این دقیقه ضربه کاشته ارسالی لمپارد با حرکت ضعیف و بچگانه موتا به کنار زانوی او برخورد کرد و از کنار دستان والدس به درون دروازه بارسا غلتید.
در به ثمر رسیدن این گل هیچ کس جز موتا نقشی نداشت و واقعا عجیب بود که این توپ که می توانست به راحتی در آغوش والدس قرار گیرد، با حرکت ناشیانه موتا به یک گل برای چلسی تبدیل شد.
داستان تکراری برد سال گذشته در حال شکل گرفتن بود. موقعیت های صرفا مبتنی بر شانس و اشتباهات فردی حریف و گل های کاملا بر خلاف جریان بازی.
پس از به ثمر رسیدن این گل، مطابق انتظار همه از تفرکات مورینیو، چلسی ضد فوتبال خود را تکمیل کرد و به دفاع صرف روی آورد تا شاید بتواند گل بادآورده را حفظ کند.
بلافاصله فرانک ریکارد در دقیقه 61 دست به یک تعویض تاکتیکی کرد و در حرکتی شجاعانه، لارسن را جایگزین موتا نمود. با این تغییر بارسا عملا با 4 مهاجم بازی می کرد و رونالدینیو کمی به عقب تر آمد تا بتواند مهاجمان بارسا را از پشت تغذیه نماید. این تغییر تاکتیکی از تفرکات بی نظیر مردی سرچشمه می گرفت که روزگاری در زمین مسابقه بزرگترین کارها را انجام داده بود.
چند دقیقه بعد بارسا تا آستانه به ثمر رساندن گل تساوی پیش رفت. مسی از سمت راست مدافعین چلسی را جا گذاشت و در نزدیکی خط دروازه تا نزدیک محوطه شش قدم چلسی پیش آمد، اما پاس رو به بیرون او در کمال بدشانسی از برابر تمام بازیکنان بارسا گذشت و ضربه تمام کننده ای را به خود ندید!
در دقیقه 67، لارسن موقعیت بسیار خوبی داشت. روی سانتر ارسالی فوق العاده رونالدینیو از روی ضربه ایستگاهی، لارسن می توانست گل تساوی را به ثمر برساند اما ضربه سر بی دقت او از بالای دروازه چک به بیرون رفت.
در دقیقه 68 ضربه مسی مجددا توسط دروازبان حریف مهار شد.
در دقیقه 69، فرانک ریکارد دومین حرکت خود را برای تغییر تاکتیک بازی و هرچه تهاجمی تر کردن روند حرکتی بارسا انجام داد. در این دقیقه سیلوینیو به جای جیو به بازی آمد. سیلوینیو ای که به مراتب بیشتر از جیو دارای خصوصیات تهاجمی بود و هماهنگی خوبی نیز با رونالدینیو داشت.
در دقیقه 70 یک اتفاق دیگر، دروگبا را در موقعیت خوبی قرار داد، اما والدس با خروج بی نظیر خود موفق شد ضربه چیپ دروگبا را با هوشیاری روانه کرنر کند.
در دقیقه 72 بارسا سرانجام به نتیجه رسید. خطای کاروالیو در پشت محوطه جریمه بر روی لارسن، ضربه کاشته خوبی را نصیب بارسا کرد. بهترین بازیکن جهان و بهترین زننده ضربات ایستگاهی پشت توپ ایستاد و یک ضربه استثنایی را روانه دروازه چلسی نمود. اگرچه سایش توپ به سر جان تری موجب شد این گل به نام او ثبت شود، اما در اصل بارسا این گل را مدیون ضربه فوق العاده فوق ستاره برزیلی خود، رونالدینیو بود.

درست یک دقیقه بعد بارسا می توانست به گل دوم دست یابد. مسی توپ خوبی را دریافت کرد و با یک حرکت مناسب فریرا را از مقابل خود به کنار زد. سپس یکی از ضربات مخصوص خود را که در لالیگا زیاد از او دیده ایم، به صورت چیپ کات دار و بسیار فنی روانه دروازه چلسی کرد و در شرایطی که چک تنها می توانست نظاره گر ماجرا باشد، توپ با بدشانسی تمام به محل تقاطع دیرک های عمودی و افقی دروازه چلسی برخورد کرد و توسط مدافعین این تیم به خارج زمین فرستاده شد، تا بارسا از دست یافتن به گل برتری خود محروم بماند.
یک دقیقه بعد، این لارسن بود که می توانست گل دوم را به ثمر برساند. روی پاس توی عمق عالی رونالدینیو، لارسن تقریبا با چک تک به تک شد. ضربه او به بدن چک برخورد کرد و مجددا در برابر او قرار گرفت، اما جان تری به سرعت موفق شد توپ را به کرنر بزند و از باز شدن دروازه خالی چلسی جلوگیری نماید.
در دقیقه 75، سیلوینیو ضربه خوبی را روانه دروازه چلسی کرد که چک درازکش توپ را در آغوش کشید.
در این دقایق بارسا فشار وحشتناکی را به روی دروازه چلسی اعمال می کرد و علی رغم ادعای قدرتمند بودن دفاع چلسی، هر دقیقه موقعیت گل مسلمی را به دست می آورد، اما بی دقتی بازیکنان این تیم مانع از به ثمر رساندن گل برتری می شد. چلسی در این دقایق همانند اکثر دقایق قبل حرفی برای گفتن داشت و به زیر توپ زدن های مداوم خود ادامه می داد.
در دقیقه 76 یک موقعیت عالی دیگر برای بارسا بدست آمد. حرکت زیبای اتوو از سمت چپ و پشت سر گذاشتن دو مدافع حریف او را در موقعیت تک به تک قرار داد. ضربه اتوو پس از برخورد به چک به رونالدینیو رسید و جان تری این بار هم موفق شد دروازه خالی چلسی را از گشوده شدن در برابر ضربه رونالدینیو حفظ کند و توپ را از روی خط دروازه برگرداند.
بارسا همچنان به شدت حملات خود می افزود و چلسی بیشتر در لاک دفاعی فرو می رفت.
در دقیقه 78، مورینیو، آرین روبن، تنها بازیکنی را که می توانست در ان شرایط برای بارسا خطرناک باشد، بیرون کشید و به جای او شون رایت فیلیپس را روانه بازی کرد. با این تغییر خیال بارسا از حمله احتمالی چلسی آسوده شد و با فراغ بال به شدت حملات خود افزود.

در دقیقه 80، اتوو سرانجام کار چلسی را تمام کرد و بارسا را به آنچه مستحق آن بود، رساند. حرکت پا به توپ رونی و پاس توی عمق او، لارسن را در منطقه چپ محوطه جریمه چلسی صاحب توپ کرد. لارسن بلافاصله با یک پاس رو به عقب مارکز را که تا آنجا جلو آمده بود، صاحب توپ کرد و این بازیکن راست پا، با پای چپ خود یک سانتر استثنایی را به روی دروازه چک انجام داد. در همین لحظه بود که اتوو با تیزچنگی، خود را به توپ رساند و با یک ضربه سر فوق العاده گل برتری بارسا در این دیدار را به ثمر رساند.

پس از به ثمر رسیدن گل برتری، همچنان بارسا مسلط به توپ و میدان بود و چلسی هرگز یارای حمله کردن نداشت.
در دقیقه 85، فرانک ریکارد سومین تعویض خود را هم انجام داد و این بار اینیستا را که توانایی خوبی در حفظ توپ و آرام کردن بازی دارد، به جای دکو به میدان فرستاد.
درست یک دقیقه بعد اینیستا یک کارت زرد دریافت کرد.
در دقایق پایانی بارسا همچنان بازی را در زمین چلسی اداره می کرد و اجازه صاحب توپ شدن را به بازیکنان این تیم نمی داد.
شیوه بازی بارسا در این دیدار برای خوزه مورینیو یک کلاس اموزشی بود. شاید در کل بازیهای چلسی در یک فصل به اندازه یک بازی بارسا پاس های متوالی و سالم و زیبا داده نشود.
بازی با همان نتیجه 2-1 به سود بارسا به پایان رسید تا بارسا در حالی که مستحق به ثمر رساندن گلهای بسیاری بود، با فتح لندن به کاتالونیا باز گردد. در شرایطی که از اکنون می توان گفت که بارسایی که در زمینی با این وضع رقت بار توانسته است این تعداد موقعیت گل ایجاد کند، می تواند در بازی برگشت و در زمینی صاف و هموار و با حمایت هواداران دو آتشه اش، تیم مورینیو را به آتش بکشد.
در پایان این دیدار هم، رونالدینیو فوق ستاره بارسلونا از سوی سایت یوفا به عنوان مرد بازی (Man of The Match)  انتخاب شد.

 بازیکنان بارسلونا:
والدس – پویول – مارکز – اوله گوئر – جیو (سیلوینهو دقیقه 69) – ادمیلسون – موتا (لارسن دقیقه 66) – دکو (اینیستا دقیقه 85) – رونالدینیو – اتوئو  و مسی

 بازیکنان چلسی:
چک – دل هورنو – ماکلله – کاروالیو – لمپارد – کرسپو(دروگبا دقیقه 46) – کول (جرمی دقیقه 40) -  روبن (رایت فیلیپس دقیقه 78) – فریرا – گودیانسن و تری

گل چلسی: تیاگو موتا دقیقه 59 (گل به خودی)

گلهای بارسلونا: جان تری دقیقه 72 (گل به خودی) و ساموئل اتوئو دقیقه 80

داور: ترژه هوگ از نروژ

تماشاگر: 39251 نفر

درجه حرارت: 3 درجه سانتیگراد

رطوبت: 25%

آمار بازی:
کارت زرد: 2 بارسا - 0 چلسی
کارت قرمز: 0 بارسا - 1 چلسی
شوت داخل چهارچوب: 9 بارسا - 4 چلسی
شوت خارج از چهارچوب: 4 بارسا - 4 چلسی
خطا: 13 بارسا - 23 چلسی
کرنر: 8 بارسا-  3چلسی
آفساید: 1 بارسا - 4 چلسی
مالکیت توپ: 33 دقیقه و 44 ثانیه بارسا - 17 دقیقه و 52 ثانیه چلسی
مالکیت توپ: 66 درصد بارسا - 34 درصد چلسی
موقعیت صد در صد گل: 10 بارسا - 2 چلسی

نکات قابل توجه:

در نیمه ی اول بارسا کاملا محتاطانه عمل می کرد و هرگز بی مهابا حمله نمی کرد واین امر با حضور دو هافبک دفاعی به نامهای موتا و ادمیلسون هویدا بود و این ناشی از تجربه ی بدست آمده از بازی سال قبل در این ورزشگاه و البته استفاده ی درست از آن بود. چیز دیگر آنکه بازیکنان بارسلونا با اینکه به خود تلقین می کردند محافظه کارانه عمل کنند نمی توانستند بر خصلت های آبی اناری خود چیره شوند. زیبا بازی کردن در خون بارسلوناست و این در بسیاری از دقایق نیمه ی دوم آشکار بود.
از طرفی رایکارد با هوشمندی کامل برتری خود را به مورینیو دیکته کرد. تعویض وی شجاعانه  و ستودنی است و مورینیو در این دوئل مغلوب مربی هلندی شد. از طرفی بارسلونا با ارائه ی یک بازی کلاسیک و کاملا آموزشی به دیگر رقیبان مخصوصا رئال مادرید طرز بازی و کار تیمی می داد. بارسلونا بدون شک الگوی تمام باشگاه های جهان است. باشگاهی که آخرین افتخارش لیونل مسی بوده و مطمئن باشید از این لیونل ها در بارسا بازهم خواهند رویید. بارسلونا بر خلاف امثال چلسی و رئال مادرید که بازیکنان پخته را می خرند نگاهی وسیع به استعداد های جوان دارد و این کلید موفقیت بارساست.
مهمترین ویژگی این فصل بارسلونا واقعگرا بودن آن است. ویارئال،رئال مادرید،چلسی تیمهایی بودند که فصل گذشته بدجوری در خانه خود بارسلونا را شکست داده بودند اما این فصل بارسا توانست با افزودن واژه منطق به کالبد خود انتقام آن شکست هارا بگیرد.نکته دیگر تراژدی مورینیو بود، فصل گذشته آنها حاشیه سازی کردند و پیروز شدند و این فصل نوبت بارسا بود تا با استفاده از حواشی انتقام گیری کند. بارسا مورینیو را مجبور به اشتباه کرد. تمام تعویضهای مورینیو احساسی بود اما در آن سو ریکارد با هر تعویض خود بازی را به سمتی که می خواست می برد. 3 تعویض طلایی از ریکارد باعث شد تا او را فاتح بدانیم و مورینیوی مغرور را شکست خورده بزرگ .

 

مسی بهترین بود
واقعا کم لطفی است که او را بهترین بازیکن میدان نام نبریم .مسی تک تک بازیکنان روبه روی خود را در تیم حریف تحقیر و خوار می کرد و نقشی را که همگان از رونالدینهو انتظار داشتند را او ایفا کرد.اما مثبت ترین نکته در باره ی مسی روحیه ی فوق العاده ی اوست. پس از آنکه موجبات اخراج دل هورنو را فراهم کرد به شدت از سوی هواداران چلسی هو می شد اما مسلط و خونسرد به بازی خود ادامه می داد و با ارائه ی یک بازی نمایشی والبته کاملا موثر برای تیم جواب معترضان را می داد. به خاطر داشته باشید که او فقط 18 سال و نیم دارد.

درنهایت با اعلام شادباش از تمام وجودم این انتقام را به تک تک شما هواداران واقعی بارسلونا تبریک می گویم. به امید دومین قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا.

و اما نتایج سایر دیدارها:
بایرن مونیخ 1-1 میلان
بنفیکا1-0 لیورپول
آیندهوون 0-1 المپیک لیون
رئال مادرید 0-1 آرسنال
آژاکس 2-2 اینتر میلان
رنجرز 2-2 ویارئال
وردر برمن3-2 یوونتوس